EURO 2016 - NICEA

Do Nicei przylecieliśmy dzień przed meczem. Przywitała nas piękną pogodą, słońce, 30 st. I jeszcze te morze od, którego czuło się powiew wiatru.  Jest 5 największym miastem we Francji i drugim najczęściej odwiedzanym. Niestety w porównaniu do „naszego” EURO w 2012 roku atmosfera jest dużo mniej sportowa. Na mieście i na lotnisku kilka plakatów reklamujących imprezę. W Nicei  były 2 strefy kibica. Jedna zlokalizowana niedaleko starego miasta ze sceną i wielkim telebimem do oglądania meczu, otwierana tylko podczas zawodów. Druga zaś na Promenadzie Anglików była otwarta cały czas. Tam można było znaleźć oficjalny sklep UEFA EURO 2016, stoiska sponsorów a także wiele atrakcji sportowych dla starszych i młodszych. 

wejście do fan zony

Trzeba to bardzo mocno podkreślić: organizacja była FA TAL NA!!! Komunikacja miejska to jedna wielka porażka. Wiecznie strajkowali. Na autobus trzeba było czekać nawet 40 minut! Na dodatek na tymczasowym przystanku a nie jak to normalnie była na dworcu autobusowym.  Na wąskim chodniku z czasem ludzie przestali się mieścić. Zaczęli wchodzić na ulicę by zatrzymać jakikolwiek autobus. Jak już coś przyjechało to trzeba było czekać kolejne 20 minut aż wszyscy wejdą do autobusu przednimi drzwiami aby kupić lub skasować bilet przy kierowcy. Większość przystanków wzdłuż Promenady Anglików było wtedy na żądanie.

stadion pośród pól

zaczynamy karnawał :)

Jak ktoś nerwowo nie wytrzyma czekając na autobus to pozostaje wezwanie taksówki. A to są bardzo wysokie koszty. Za kurs lotniska do centrum miasta czyli jakieś 7 km zapłacimy 35 euro! Co ciekawe chyba za mniejszą kwotę się nie ruszą z postoju. Wracając ze zwiedzania do naszego hotelu koło lotniska czy właśnie około 7 km zapłaciliśmy ponad 37 euro. Przed ostatnim skrętem w stronę hotelu na liczniku było raptem 17 euro. A pod drzwiami zrobiło się 37,10! Przez 500-600 m podskoczyło 20 euro. Jak to możliwe? Oczywiście już wtedy kierowca zapomniał angielskiego i nie szło się z nim dogadać.

Jeśli chodzi o bezpieczeństwo i stan wyjątkowy jaki panuje we Francji to nawet nie poczujemy tego. Na ulicach liczby policji takie jak na meczach. Od czasu do czasu wrażenie mogła zrobić jadąca kolumna radiowozów na stadion. Około 20 samochodów. Za to na lotnisku można pomyśleć, że coś się dzieje gdy zobaczymy żołnierzy uzbrojonych po żeby w karabiny. W większości były to drobne kobiety. Do strefy kibica wchodziło się przez bramki jak na lotniskach. 

Słuchając doniesień medialnych jak to jest niebezpiecznie w kraju i jakie do nas czekają kontrole to przychodzi mi na myśl tylko to, że w mieście jest mnóstwo tajniaków a informacje o kontrolach mają nas odstraszyć.

Stadion  Stade de Nice (nazwa poza turniejem to Alianz Riveira) jest na odludziu. Blisko autostrady i rzeki VAR. Jednak jest bardzo słabo skomunikowany. Z centrum na stadion dojeżdża tylko linia 95 i to też nie pod sam stadion. My podczas Euro „ze względów bezpieczeństwa” musieliśmy iść na piechotę ponad 2 km od przystanku autobusowego na stadion. Dookoła same pola i gospodarstwa. Wszystko zabezpieczone płotem by  nie zdewastować komuś posesji. Pojemność stadionu w czasie turnieju to 35 000. Polaków na meczu było około 10 tysięcy. Tyle Samo kibiców z Irlandii Północnej. Obie federacje dostały na mecz po 6 tysięcy wejściówek. Jednak patrząc na trybuny i fakt, że można kupić bilety poza federacją jednych i drugich było znacznie więcej. Drugie tyle myślę, że było w strefie kibica.

Na meczu panowała super przyjazna atmosfera. Żadnych burd i wulgaryzmów. Jednak po zakończeniu spotkania czekały na nas kolejne emocje. Powrót do hotelu. Wracaliśmy tą samą, wąską drogą wśród pól. Tyle, że teraz wszyscy wracali o tej samej porze. Ponad 20 tysięcy kibiców (bo z jednej części stadionu) ledwo się poruszało już jakiś 1 km od stadionu. Nagle wszyscy stajemy. Okazuje się, że to kolejka do... autobusów!!! Zero pomocy ze strony obsługi. Żaden autobus nie jechał przez dobre pół godziny. Autobusy kursowały na zmianę do centrum i na lotnisko. Na lotnisko 3 razy rzadziej. Nikt z obsługi nie mówił po angielsku. Tylko wolontariusze z UEFY ale ci byli tylko na stadionie. Irlandczycy słynący na co dzień z porządku nie wyobrażali sobie takiego bałaganu. Dochodziło nawet do sytuacji, że kibice z Wielkiej Brytanii kładli się na ulicy przed autobusem by tylko się zatrzymał i zabrał ich do miasta. Z pomocą jednego z policjantów dotarliśmy na przystanek z którego odjeżdżały autobusy w stronę lotniska. Około 21:30 odjechaliśmy autobusem do miasta.

Na koniec dnia czekała nas jeszcze jedna niespodzianka. Ze względu na burdy jakie miały miejsce dzień wcześniej w Marsylii, rząd Francji podjął decyzję o zakazie sprzedaży alkoholu dzień przed i w dniu meczu. Zakaz obejmował tzw. miejsca strategiczne czyli dworce, lotniska, okolice stadionów. Ciekawe co na to sponsorzy imprezy? :) Więc nici ze świętowania w lotniskowym barze. Ani na miejscu ani na wynos.

Tegoroczne EURO na pewno zostanie nam w pamięci. Z różnych względów, stan wyjątkowy w całym kraju, super stadion, kłopoty z komunikacją czy też piękne miejsca do obejrzenia w mieście poza meczami. 

ach te powroty ;P

port w Nicei

stadionowe menu